Inspiratie

Een paar dagen geleden werd ik verrast door een vraag van een lezer op Insta. Hij vroeg waar ik mijn inspiratie vandaan haal. Daar moest ik even over nadenken. Eigenlijk is inspiratie vaak erg dichtbij.

Dertig jaar geleden las ik ‘De poort des doods’ van Weis & Hickman en daar kwam Limbeck in voor, die zich steeds afvroeg waarom de dingen zo waren als ze waren. Met een ‘omdat het zo is’ nam hij geen genoegen. Soms herken ik me wel in hem. Ik vraag me regelmatig af waarom de dingen zo zijn die ik tegenkom als ik buiten rondloop. Ik ben eens rond gaan kijken, kijk maar mee.

Hoe ziet de kauw op het dak de wereld en wat denkt hij van al die mensen die de hele dag maar onder zijn snavel heen en weer sjouwen? Je zou er een boek over kunnen schrijven. Waarom staan er merktekens op de grond? Er gaat duidelijk iets gebeuren. Wellicht zetten ze er een paaltje neer, of een hokje als ik naar het formaat kijk, alleen is de stoep daar te smal voor. Een trap naar een andere wereld? Zou leuk zijn. Fascinerend hoe glas breekt, het ziet er prachtig uit, maar waarom voelen sommige mensen de noodzaak om alles kapot te maken? Eerlijk gezegd kan ik me een paar dingen indenken waardoor ik zo boos zou zijn dat ik alles kapot wil maken. Het doen is toch echt een ander verhaal, maar schrijven is je proberen te verplaatsen in een ander, een onbekende situatie. Dus gebroken glas, of een verloren schoen, een beweging in het water, zijn inspiratiebronnen, een mogelijk gedachte-experiment.

Onderweg verbaas ik me over de zichtbare en onzichtbare draaiende wielen. Over de hele wereld zijn ze de hele dag ontzettend druk. Wat zetten ze allemaal in beweging? En dan zijn er nog al die mensen die continue onderweg zijn van de ene naar de andere plek. Iedereen vervult een taak in het grote geheel en het enige wat ik zie is dat ze zich verplaatsen. Wat inspireert hen, vraag ik me af. De wereld is zo vol verhalen als je kijkt, een beetje nieuwsgierig en geïnteresseerd bent en jezelf vragen stelt! Ik ben heel benieuwd wat jullie zien.